domingo, 8 de enero de 2012

Siempre esperando

Y en tu lecho yazgo
entre tus desnudas sombras 
y nuestros cuerpos,
siempre esperando
a que el deseo arda,
con nosotros dentro.
No hace falta que nos digan
como apagar la llama
pues ésta,
con nuestros besos,
siempre permanece encendida.
Palpo.
Siento premura
cuando no te tengo.
Y no imagino ya mis noches
sin eterna locura
de sábanas blancas
y oscuros deseos.
Pues como el tango
a mi me gusta bailar con tu cuerpo
haciendo el amor 
contigo dentro.
Siempre que quiero y siento
no hay espacio y tiempo
pues no me importa perderlo
si gano algo a cambio.
Cuando el día huye de mis manos
y me encuentro con tu alma, 
pienso,
que suerte tengo 
de no tener que soñarte,
para tenerte a mi lado.













2 comentarios:

  1. SENSUAL, ENTREGAT,SUBTIL.......BONIC RELAT I RECLAM DE DONA ENAMORADA QUE DESITJA VIURE I SENTIR L'AMOR PLENAMENT, I MEREIX ESSER CORRESPOSTA COM CAL SENSE FALSETAT NI TRIVIALITATS...MIL.LER

    ResponderEliminar
  2. Extraordinarios versos para un apasionado y sentido poema. Muy bello.

    ResponderEliminar